Een verzameling van interessante gedichten voor en door onze studenten en medewerkers geïnspireerd door ons onderwijs en onze opleidingen. Stuur ook zelf een eigen gedicht in! De ingezonden gedichten bekijk je onderaan deze pagina.
Mogelijk worden enkele van deze ingezonden gedichten gebruikt om voor te dragen bij patiënten aan het bed of om uit te reiken aan bezoekers en medewerkers in het UMC Utrecht tijdens de Nationale gedichtendag op 27 januari 2022.
Wees niet bang wees niet bang je mag opnieuw beginnen vastberaden doelgericht of aarzelend op de tast houd je aan regels volg je eigen zinnen laat die hand maar los of pak er juist een vast wees niet bang voor al te grote dromen ga als je het zeker weet en als je aarzelt wacht hoe ijdel zijn de dingen die je je hebt voorgenomen het mooiste overkomt je het minste is bedacht wees niet bang voor wat ze van je vinden wat weet je van een ander als je jezelf niet kent verlies je oorsprong niet door je te snel te binden het leven lijkt afwisselend maar zelfs de liefde went wees niet bang je bent een van de velen tegelijk is er maar een als jij dat betekent dat je vaak zult moeten delen en soms zal moeten zeggen laat me vrij Een gedicht van Freek de Jonge, tafelgast in Het Onderwijs Draait Door
Studentdichter
Bekijk de voordracht van het gedicht van studentdichter Loulou Schram, geïnspireerd op het thema duurzaamheid in ons onderwijs. Loulou is ook aanwezig als tafelgast in Het Onderwijs Draait Door
Weggaan
Weggaan, een gedicht van Rutger Kopland. Dit gedicht heeft Arno Hoes voorgedragen in het kader van de Nationale Gedichtendag 2021, met het thema ‘samen’.
Ode aan de student
Onderwijspraktijk en -onderzoek in het hoger onderwijs kwamen samen bij de eerste online editie van het Deep Dive Congres op 25 november. Georganiseerd door het Nationaal Regieorgaan Onderwijsonderzoek, het ComeniusNetwerk en Onderwijskennis.nl. Deelnemers volgden sessies rondom actuele thema’s en wisselden kennis en ervaringen uit over onderwijsvernieuwing. Bart van Rosmalen en Anouk Saleming van de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht zorgden voor een muzikale beschouwing van wat er in het programma aan bod kwam. Met als afsluiting een Ode aan de student’.
Ingezonden gedichten
Samen een ommetje
Weer en wind voor lief genomen
Een ommetje door het bos
Samen praten we
Ontspannen, even los
Beide voelen we de wind
Wrijven we onze handen
Zien twee paar schoenen
Synchroon in de modder landen
Zo gewoon en toch bijzonder
Voor het hele lijf een kans
Onze energie opgeladen
mentaal weer in balans
Ik zou je graag
Een knuffel geven
Of een arm om je heen
Even dat moment beleven
Maar we mogen niet zo dicht
Dus blijf ik naast je staan
Probeer alle nuances te horen
Je boodschap echt te verstaan
Ik kan je in de ogen kijken
Ontvang zo, wat er roert
Laat binnen en verwelkom
Al wat raakt, lacht, ontroerd
Want alleen van zo nabij
Kan ik voelen, heel misschien
Wat mijn mobiel niet laat horen
En mijn scherm niet laat zien
Online onderwijs was best lekker in het begin.
Veel minder druk en alles zelf inplannen.
Ondertussen scheen de zon.
Met het verstrijken van tijd kwam er echter verveling en verlies van concentratie.
Nu kan ik niet meer wachten tot gewoon les op school.
Al vraag ik me af, hou ik alles dan wel vol?
Wekker gaat, scherm open teams aan. 5 minuten break voor een kopje koffie van beneden, scherm weer aan. Scherm loopt vast en uiteindelijk weer door. Luister, mee typen. Gelukkig weer even pauze even snel wat eten en een luchtje scheppen, weer door. Vele uren later eindelijk klaar en helemaal gaar. Snel wat eten, en dan eindelijk even relaxen op de bank. tijd om naar bed te gaan, wekker aan licht uit. De volgende dag dit verhaaltje weer op repeat.
MOEDER ZONDER KIND
Ze woont op een berg,
in Frankrijk.
Hij woont in een stad,
in Duitsland.
Het leven onder de Franse zon
was te geïsoleerd vond hij.
Nu bevindt hij zich midden in de stadsdrukte.
Nog nooit heeft hij zich zo eenzaam gevoeld.
De grenzen zijn gesloten.
Op bezoek gaan is verboden.
Dit is pas echte isolatie.
SNUFFELSTAGE
Als 17-jarige liep ik stage bij de huisarts. Een snuffelstage, interessant maar bovenal leerzaam. Of ik nog voordat ik naar huis ging nog even snel mee wilde naar een lijkschouw. Spannend. Dan sta je daar, in de slaapkamer van een vreemde. Een overleden vreemde. En voel ik ineens iets over mijn wang rollen. Een traan.
Een pak kaarten schudden tijdens de coronacrisis
Dagen verstrijken, vervlechten, worden vergeten
Er gebeurt weinig
Halveren, vervlechten, terugbuigen
Is het dinsdag? Of zaterdag?
Eten, college volgen, zelfstudie, slapen
Nee, ik had gisteren een call, dan is het dinsdag
Eten, halveren, college volgen
Een dag niet vergeten
Vervlechten, zelfstudie, terugbuigen, slapen
Is een dag niet geschud
POSITIEF
Een breed perspectief
Vragen naar houvast
Naar oorzaak
Naar gevolg
Economisch, klinisch en emotioneel
Het perspectief verbreed, de handvaten ook
Je leeft ermee, je leeft erin, je leeft met
Het komt dichtbij
Het raakt je
Tot de uitslag
De angst
Positief
Aan de andere kant van de wereld,
16.631 km ver weg
op een campus aan het strand,
liep een feestje van 3 huisgenoten uit de hand,
na 2 politie waarschuwingen hadden ze pech
Nu duurt hun exchange 3 maanden langer dan voorziene
Het uitzicht over de zee beviel ze beter dan de gevangenis kantine